Vierde in de Vuelta, derde in de Giro, vijfde in de Tour. Het is een glanzend palmares waar heel veel wielerprofs jaloers op zullen zijn. Wilco Kelderman heeft in alle drie de grote ronden een topvijf klassering behaald en mag daar trots op zijn. Zondag ging de Barnevelder bijna freewheelend over de finish op de Champs-Élysées. Korsten in zijn gezicht getuigden evenwel van de ontberingen die hij de afgelopen drie zware weken moest doorstaan.
Wanneer er naast de gele (Tadej Pogacar), groene (Mark Cavendish), witte (Pogacar) en bollen (Pogacar) een trui uitgereikt zou worden aan de renner met het grootste incasserings- en doorzettingsvermogen, zou Kelderman hoge ogen gooien. De afgelopen jaren brak hij steevast botten bij valpartijen en ook dit jaar ontkwam hij niet aan de pechduivel. Half januari werd de Nederlander met een aantal ploeggenoten van BORA-hansgrohe omver gereden door een automobilist, met een gebroken nekwervel een een hersenschudding tot gevolg. Voor de zoveelste maal werd hij gedwongen tot revalideren.
Ook in de Tour bleef Kelderman niet gevrijwaard van misère. Hij was betrokken bij een valpartij in het eerste weekend en kwam in de slotweek nog een paar keer ten val. Ondanks verwondingen aan gezicht en linkerknie kon hij gelukkig wel in koers blijven en hoefde hij geen terrein prijs te geven aan andere klassementsrenners.
Stabiele Tour
Wellicht had er zelfs nog iets meer ingezeten. In de twee tijdritten had Kelderman, in de jeugd begonnen bij WV Eemland en via De Volharding naar de Rabo-opleidingsploeg, last van een elleboogblessure waardoor hij moeite had een comfortabele houding te vinden. Ook de superdag waar hij op hoopte in de bergen, bleef uit. Eigenlijk kon hij in deze Tour nooit echt in zijn ritme komen en was hij veroordeeld tot aanklampen. Maar dat deed hij uitstekend en terwijl links en rechts concurrenten door een slechte dag wegvielen uit de top van het klassement, bleef hij lange tijd zelfs zicht houden op het podium. Dat zat er uiteindelijk niet in. Tadej Pogacar (Slovenië), Jonas Vingegaard (Denemarken) en Richard Carapaz (Venezuela) waren bergop duidelijk de sterksten en bezetten in deze volgorde het eindpodium. Samen met Vingegaard maakte Wout van Aert de zo rampzalig begonnen Tour van Jumbo-Visma toch nog tot groot succes. De Belg won in het slotweekend zowel de tijdrit als de massasprint op de Champs-Élysées.
Mentale veerkracht
De vijfde plaats in zijn vierde Tour de France is een meer dan verdiende beloning voor de enorme mentale veerkracht die Wilco Kelderman telkens weer etaleert. Vallen en opstaan, als een renner dat gezegde in de praktijk brengt is het wel de Barnevelder. Desondanks plaatste hij een kanttekening bij zijn optreden in de voorbije drie weken. ‘Het gevoel was in deze Tour niet geweldig. Ik had nooit echt het gevoel dat ik lekker in mijn ritme zat. Je wordt ook drie weken geleefd. Al met al was het wel een stabiele en goede Tour. Ook voor de ploeg, we hebben toch twee ritzeges gepakt.’
Wilco Kelderman was met afstand de beste Nederlander in La Grande Boucle 2021. Wout Poels eindigde als zestiende en had bijna de bolletjestrui mee naar huis mogen nemen. Bauke Mollema nestelde zich op plaats twintig en won daarnaast een etappe, terwijl Dylan van Baarle met een 55ste plaats afscheid nam van Parijs en kan terugzien op een sterke tijdrit op de voorlaatste dag.
Vierde in de Vuelta van 2017, derde in de Giro van 2020 en vijfde in de Tour van 2021. ‘Daar ben ik best blij mee en ook heel trots op. Nu ga ik er even van genieten.’ En hoewel hij op elf seconden strandde van de vierde plaats, brak er na de tijdrit zaterdag een brede lach door bij Wilco Kelderman.
Bron: Utrechtse Sportkrant