Uitreiking Sportprijs Utrecht 2021 zonder applaus of schijnwerpers
Daar stonden ze, de drie voorzitters met prijs en bloemen in de hand en glunderend van trots, op hun sportpark Vechtzoom. Wat miste, was het klaterend applaus in een volle zaal – dat moment in de schijnwerpers en de felicitaties. Maar het Media Plaza in de Jaarbeurs bleef leeg, net als vorig jaar. Zoals heel de sport de afgelopen twee jaar zich steeds weer moest aanpassen en inspelen op weer nieuwe coronamaatregelen, moest ook organisator SportUtrecht op zoek naar een alternatief voor de feestavond rond de Sportprijs Utrecht. Die vond het in een tour door de stad langs de winnaars.
Titel Sportcompliment voor Sportpark Vechtzoom
Heel de sport verdient een compliment voor de veerkracht, vindt SportUtrecht. Het was ook de insteek voor een nieuwe categorie, die van het Sportcompliment van het Jaar. De jury nomineerde daarvoor vier initiatieven met een maatschappelijke impact; Wilco Nijland en zijn King of the Court, Mitchell Sandler en de vrij toegankelijke dagelijkse tai chi-lessen in het Tolsteegplantsoen en de broers Vince en Morris Alders en hun initiatief voor de pumptrack in Vleuterweide en de drie samenwerkende clubs op Sportpark Vechtzoom.
Uit die vier verschillende, maar bovenal bijzondere verhalen kwam Vechtzoom als winnaar tevoorschijn. Met veel trots werd de prijs in ontvangst genomen. ‘Trots, omdat we hier zo hard aan hebben gewerkt,’ aldus Harm Geels van hockeyvereniging UNO. Voor Brahim Kharroum van SV Vechtzoom was de prijs vanwege al dat werk ook welverdiend: ‘We hebben elkaar gevonden. Hij nam ook Jos Wessels van UFO (ultimate frisbee) mee in die trots; het is misschien de minste bekende van de drie, maar wel de oudste bewoner van het sportpark langs de Vecht.
‘Trots, omdat we hier zo hard aan hebben gewerkt’
De drie clubs, elk met hun eigen cultuur en geschiedenis, werken innig samen sinds de zomer van 2021 toen UNO verhuisde naar Vechtzoom om van het sportpark een bruisende plek in Overvecht te maken. Geels ziet in de prijs een stimulans om op de ingeslagen weg door te gaan en de drie zitten dan ook vol ideeën om activiteiten voor de wijk te organiseren. De voorzitters dankten ook Gerson Smit van de gemeente Utrecht, die in de clubs in de afgelopen jaren begeleidde richting hun samenwerking. Gerda Oskam (lid van de Raad van Toezicht van SportUtrecht) reikte de prijs uit op maandag 14 februari, waarmee een begin werd gemaakt met de tour door de wijken.
Verrassing voor vrijwilligersduo van Hercules
In de avonduren werden Fons Visser en Richard Smits verrast tijdens een vergadering van de tennisafdeling van Hercules, toen sportwethouder Rachel Streefland kwam binnenvallen om de prijs voor Sportvrijwilliger van het Jaar te overhandigen. Met champagneflûtjes in de hand zei secretaris Arnold Wagemaker dat dit kleine feestje het begin was van de viering van het 140-jarig bestaan van Hercules. ‘Want de derde helft met Fons en Richard laat zien hoe fantastisch Hercu zich in al die jaren heeft ontwikkeld.’
Smits is al zo’n dertig jaar elke ochtend op de club te vinden om met ouderen te tennissen. Enkele jaren geleden introduceerde Visser De Derde Helft op vrijdagochtend, met tal van activiteiten voor de vele tientallen ouderen, van badminton, fietstochten en fitness tot tennissen met Smits. Die Derde Helft werd een groot succes, dat de twee zelf ook grote voldoening bezorgd. Visser: ‘Ik ga met een big smile naar huis, elke keer weer.’ Smits: ‘Als er nieuwe mensen komen zeggen ze ook allemaal; wát een gezelligheid.’
‘Ik ga met een big smile naar huis, elke keer weer.’
Ook voor de Derde Helft waren de afgelopen twee jaar een moeilijke tijd. Visser: ‘Als de horeca dicht was, konden we ook geen koffiedrinken. En ook voor ons was de sporthal dicht. We hebben het online geprobeerd, maar dat was geen succes.’ Met plezier zien ze dan ook dat de beperkingen worden opgeheven. Ruim baan dus voor de Derde Helft, die steeds verder uitbreidt met nieuwe doelgroepen, zoals Revalidatiecentrum De Hoogstraat.
Finish bij Sporthal Galgenwaard
De tour bereikte donderdagavond de finish in sporthal Galgenwaard, waar voorzitter Sam van Ling van Volleybalvereniging Utrecht de prijs voor Sportaanbieder van het Jaar ontving uit handen van Menno Hornman, manager topsport en talentontwikkeling bij SportUtrecht. Het idee was om dat te doen kort voor aanvang van het duel met koploper Sliedrecht Sport. Maar ja, toch weer die corona… Drie speelsters van Utrecht moesten in quarantaine na een positieve test. De wedstrijd werd uitgesteld en Van Ling ontving het houten Dommetje in de Heksenketel, de kantine in Galgenwaard met uitzicht op het speelveld.
Het eerste vrouwenteam van Utrecht promoveerde afgelopen zomer naar de eredivisie. Die stap was de laatste van een hele reeks. De afgelopen jaren viel het woord ‘eredivisie’ al vaak in Galgenwaard, maar de club wilde er klaar voor zijn. Van Ling: ‘De eerste stap? Dat was toch het vrijwilligersbeleid, waar we zo’n vijf jaar geleden mee zijn begonnen.’ Dat beleid was succesvol, ieder team heeft een taak binnen de club, en op dat sterke fundament bouwde Utrecht verder; oud-international Daan van Haarlem kwam (in vaste dienst) als technisch coördinator, de jeugdopleiding geldt sinds afgelopen zomer nu als RTC (trainingscentrum), de gemeente zorgde voor een speciale vloer.
‘De eerste stap? Dat was toch het vrijwilligersbeleid’
‘En toch voelde het,’ aldus Van Ling, ‘als een grote stap toen we vorig jaar de beslissing namen. Daar waren extra bestuursvergaderingen voor nodig, met goede discussies. Steeds met die centrale vraag; en de rest van de vereniging dan?’
Het vlaggenschip van Utrecht is geen eilandje binnen de club gebleken. Van Ling vertelt dat de speelsters, onder wie zes nieuwe van buitenaf, al vragen of ze ook iets voor de club kunnen doen. Ook de club zette nieuwe stappen, met een kracht- en studieruimte in een van de gebouwen van Galgenwaard – dat bekend staat als ‘het oude Van Lanschot’. Inmiddels draait de ploeg van coach Ali Moghadassian zo goed mee in de eredivisie dat zelfs plaatsing aan de Europacup dreigt. Het zou ook voor vv Utrecht een zevenmijlsstap zijn.
Josine Koning verkozen tot Sporter van het jaar
Tussendoor, op woensdag 16 februari, maakte SportUtrecht de winnaars in de vier zogenoemde prestatiecategorieën online bekend. Josine Koning werd Sporter van het Jaar na haar verbluffende seizoen, waarin de keepster van het nationale hockeyteam alles won wat er viel te winnen; olympisch goud, Europees kampioen en winst in de FIH Pro League. Bovendien greep ze met haar club Den Bosch de landstitel en winst in de Euro Hockey League.
Met zo’n palmares is de verkiezing allicht niet meer dan een klein kersje op een heel grote taart. Niet wat Koning betreft. ‘Want dit voelt alsof dat hele jaar samenkomt in deze prijs. Echt bijzonder.’
‘Want dit voelt alsof dat hele jaar samenkomt in deze prijs. Echt bijzonder.’
In het doel van Den Bosch brak ze een oud record met liefst 16 clean sheets in de competitie. ‘Maar bij Oranje had ik toch meer te doen dan ooit.’ Zo moest ze in de EK-finale tegen Duitsland flink aan de bak. Ook tijdens de Olympische Spelen moest dat wel, al kreeg ze gedurende het hele toernooi slechts vier tegendoelpunten. ‘Meer dan normaal.’ Het is haar perfectionisme (‘dat zijn topsporters sowieso’) dat die tegengoals Koning nog een tikkeltje dwars zitten ook.
Ode aan de sport
In de andere categorieën gingen de prijzen naar Saïd El Badaoui (sportcoach), de Jongens Acht van Viking (roeien) en shorttrackster Diede van Oorschot (sporttalent). De bekendmaking van die winnaars werd omlijst met een video online waarin de veerkracht van de Utrechtse sport werd benadrukt. Een ode, met ook woorden van hoop na twee rotjaren: Nu ook de tijd weer langzaam begint mee te lopen, zijn de poorten van onze clubs weer wagenwijd opengezet.
Jamal Ettayeb met zijn YouTube-kanaal Sterren van de Toekomst vroeg SportUtrecht of hij de prijs voor Sportcoach van het jaar mocht uitreiken als Saïd deze zou winnen. Een week na de eerste uitreikingen ging Jamal langs en verraste Saïd. De houten Domtoren heeft een mooie plek gekregen in de SB Gym.
Hoewel, de uitreiking van de sportprijzen moest dus nog in aangepaste vorm worden georganiseerd. Zoals Vrijwilliger van het Jaar Fons Visser het zei, ondanks de bloemen, felicitaties en champagne: ‘Toch jammer dat we dit moment niet in de Jaarbeurs kunnen meemaken.’
Utrechts bedrijf Noest levert Sportprijzen
Het Utrechtse bedrijf Noest geeft Utrechtse bomen een tweede leven. Zieke bomen of bomen die door bouwplannen om moeten worden door Noest omgetoverd in leuke producten. Een van deze producten was dit jaar de Utrechtse Sportprijs.
© Tekst: Pim van Esschoten
© Foto’s: Ankie Hogewind