Goud in een wereldbeker. Diede van Oorschot kon het amper bevatten. Nog geen week nadat de Utrechtse shorttrackster twintig jaar was geworden werd ze zondagochtend in de vierde World Cup in Korea in het diepe gegooid. Bondscoach Niels Kerstholt moest wel want door een blessure van Michelle Velzeboer ontbrak een schakel in de vrouwen relayploeg. Onbevangen reed Van Oorschot haar rondjes en zag landgenote Xandra Velzeboer, nauwelijks twee jaar ouder maar al gepokt en gemazeld, de zege binnenslepen.
Een dag eerder al had het talent uit Zuilen zichtbaar genoten op het ijs van Seoul. Onverwacht had ze een finale bereikt van een wereldbeker en wel die van de 1500 meter. Weliswaar gebeurde dat na een valpartij en een diskwalificatie, maar toch, ze behoorde ineens tot de besten van de wereld. Brutaal nam ze in het begin van de race zelfs de leiding totdat het tempo flink omhoog werd geschroefd. In het Koreaanse geweld ging Van Oorschot ten onder en eindigde ze als zevende, maar dat ze potentie heeft bewees ze overduidelijk.
Ze kreeg amper de tijd om de mijlpaal tot zich te nemen want door een val van Michelle Velzeboer in de B-finale van dezelfde afstand kon die niet starten in de halve finale van de vrouwen relay. Dan maar het Utrechtse broekie. Met succes, Nederland – met verder Selma Poutsma, Xandra Velzeboer en Yara van Kerkhof – plaatste zich zonder veel moeite voor de finale.
Die was op de slotdag en vormde de kers op de taart. Met Selma Poutsma als explosieve starter nam het oranje kwartet meteen de leiding, maar de andere landen, Korea en China voorop, weigerden zich neer te leggen bij de suprematie die Nederland in voorgaande wereldbekers tentoon had gespreid. Van Oorschot had het soms moeilijk en moest dan een positie prijsgeven, maar bij haar laatste beurt had ze al zoveel geleerd dat ze voor niemand opzij ging. Xandra Velzeboer die daarvoor steeds ‘de schade’ gerepareerd had, gooide er nog een extra versnelling tegenaan en het goud was binnen.