Uitreiking Sportprijs 2023

Een zingende sportaanbieder op Valentijnsdag

Zo hoort het toch te gaan; tromgeroffel bij het openen van de envelop, nerveuze genomineerden, spanning in de zaal en dan… een naam, applaus, gejuich. Het kan ook anders; drie knuffelende genomineerden, die de prijsuitreiker met z’n envelop even laten wachten. Alsof het bijzaak is. En dat de winnaar vervolgens in zijn traditionele dankwoord ook nog een lied aanheft. Een lang lied, met vier coupletten.

En zo nam Ingmar Creutzburg het hele Beatrix Theater over, nadat zijn entree in de zaal al deed denken aan Rocky Balboa, zoals prijsuitreiker Guido Davio zei. De indruk die Creutzburg met zijn Tigers Gym in de Utrechtse sport heeft gemaakt, mag er ook zijn. In amper twee jaar tijd groeide de gym van niks naar meer dan driehonderd leden, vooral dankzij de aanstekelijke energie van de initiatiefnemer.

Omdat de verkiezing van Tigers Gym tot Sportaanbieder van het Jaar al vroeg op de feestelijke avond viel, zat de stemming er meteen goed in. Met dank ook aan de tachtig van zijn tigers die Creutzburg had meegenomen, de energieke presentatie van Tessa Veldhuis en het enthousiasme bij de vele fans van U.S.R. Triton, de grote winnaar van de avond. De ‘Oude Vier’ van de studentenroeivereniging werd uitgeroepen tot beste sportploeg vanwege de winst in de Varsity én Coen Eggenkamp tot Sportcoach van het Jaar.

Organisator SportUtrecht gaf bij de uitnodiging voor de feestavond ter gelegenheid van de sportprijzen de titel ‘de perfecte match’ mee. En de dresscode ‘feestelijk met een rood tintje’. Twee knipoogjes naar deze 14^e februari en Valentijnsdag. Die liefde heeft Jasper Lamboo zeker gevonden in de sport. Als genomineerde met ‘zijn’ Sport voor een Toekomst vertelde hij in het kort zijn persoonlijke verhaal, waarmee hij tevens duidelijk maakte waar dat SveT voor staat. Zeventien jaar leefde hij als drugsverslaafde op straat. SveT pikte hem op, hij werd (weer) keeper in een voetbalteam en vond zo weer een doel in zijn leven. Nu helpt hij, na een opleiding tot leider sportieve recreatie, anderen aan het sporten te krijgen. En vooral weg van de goot. Vandaar ook de tekst sport changes lifes op zijn T-shirt.

Waar Creutzburg de zaal deed lachen, kreeg Lamboo haar stil. Ook prijsuitreiker Redouan El Yaakoubi (prof bij Excelsior, animator van de stichting Durf te Dromen en vorig jaar winnaar van het Sportcompliment) was geraakt door zijn verhaal. De twee wisselden meteen hun contactgegevens uit. Een perfecte match in de maak.

Winnaar van Sportcompliment 2023 werd overigens Marlou Peeters voor haar aandeel in de terugkeer van FC Utrecht in de eredivisie voor vrouwen. Opvallend, ze dankte Jan en alleman die voor die terugkeer zorgden, maar het was toch echt te danken aan Peeters die ruim drie jaar geleden, achter de schermen, met de missie begon om de geesten rijp te maken. De vraag na afloop of ze daarbij zo nu en dan met de vuist op tafel heeft geslagen, beantwoordde ze al even diplomatiek: ‘Ik moest mensen wel overtuigen, ja. Op een goede manier, hoor.’

Ze had de wind in de rug gehad, vond ze. Met het succes van Oranje tijdens dat onvergetelijke EK van 2017 en de jaren daarna. En opnieuw noemde ze een rits namen, van de sportwethouders Maarten van Ooyen en diens opvolger Eva Oosters tot Frans van Seumeren, die hadden bijgedragen aan ‘de droom van Utrechtse meiden om in hun stad profvoetballer te kunnen zijn’.

Overigens verscheen Peeters zwanger op het podium, hoogzwanger zelfs, net als Lisa Bunschoten. De parasnowboarder werd voor de vierde keer verkozen tot Sporter van het Jaar, maar een eventuele vijfde keer laat dus even op zich wachten. Een jaar geleden prolongeerde Bunschoten haar wereldtitels op de cross en de banked slalom, maar een nieuwe deelname aan de WK zit er nu niet in. Ook haar vierde prijs in Utrecht noemde ze bijzonder. ‘Juist ook omdat in Utrecht parasporters meedoen met de valide sporters.’

Mogelijk overdonderd door alle aandacht, op dat podium voor een volle zaal, liet Leon Visser zich kennen als een shorttracker met korte antwoorden. Met de prijs voor Sporttalent van het Jaar in handen, wilde hij wel kwijt dat deelname aan de Olympische Spelen zijn doel is. Niet in 2026 al, maar die van vier jaar later. Zijn benen liet hij vorig jaar het woord spreken, met winst op alle drie de afstanden tijdens de NK voor junioren.

Wim van Giessen doet het vooral met zijn handen. Al jarenlang is hij dagelijks te vinden op het sportcomplex van Elinkwijk voor de meest uiteenlopende klussen. ‘Ik sta vroeg op en ga naar de club. Vroeger hele dagen, tegenwoordig halve. Zo komen we de dag door. Ik wil lekker bezig zijn en niet stilzitten of thuis achter de geraniums zitten. Die hebben we thuis gelukkig ook niet, geraniums.’

Wel heeft hij ‘zeker een plekje thuis’ voor zijn prijs voor Sportvrijwilliger van het Jaar. Die prijs is overigens gemaakt van het hout van oude, zieke bomen die in Utrecht zijn gekapt, in de vorm van de stadsbuitengracht. ‘Grappig, die singels,’ zei Wim van Giessen. ‘Ik heb vroeger vaak meegelopen in de Singelloop.’

Tijdens de afterparty in de foyer van het Beatrix Theater deed Jaap Schenck een ‘grote uitspraak’ over zijn coach bij Triton, waar hij evengoed geheel achter staat: ‘Zonder Coen was het ons niet gelukt. Hij heeft alles. Tactiek, inzicht. Ook menselijk inzicht; hij weet wat je als persoon nodig hebt.’

Eggenkamp was ook in 2019 coach van de ‘Oude Vier’ van Triton die de Varsity won. Daar had de club nota bene 52 jaar op moeten wachten. Eggenkamp herinnerde zich zijn antwoord destijds op de vraag hoe lang een nieuwe zege in de Varsity op zich zou laten wachten. Het zou niet snel zijn, vermoedde hij. Maar zie, vier jaar later al doken de Utrechtse studenten wederom in het koude water van het Amsterdam-Rijnkanaal bij Schalwijk om hun vier helden te bejubelen.

‘Daarin speelde Coen een sleutelrol,’ aldus Schenck. ‘Hij heeft het wedstrijdroeien in de hele vereniging op niveau gebracht, we zijn nu koploper in het studentenroeien.’ De coach zelf: ‘In 2019 hadden we met Harold Langen en Kaj Hendriks twee vedetten in de boot en twee jonge jongens. Voor mij was dat vrij makkelijk. De ploeg van nu is meer mijn prestatie, ik heb de jongens zelf opgeleid.’

Over twee maanden is het weer zover, een nieuwe Varsity. ‘We maken zeker weer een kans,’ aldus Eggenkamp. Dat zou betekenen dat er wederom zo’n 1500 man op de stoep staan voor het gele kasteel op het Janskerkhof. Een feest dat geheel en al door de winnaar, Triton dus, moet worden betaald. Ook dat behoort tot de traditie van de Varsity.

Ingmar Creutzburg, de sportaanbieder van 2023, kijkt uit naar heel andere zaken. De tweede vestiging van zijn sportschool in de oude Vrije Vloer op het Paardenveld met name. Want zo hard gaat het met de groei van zijn Tigers Gym. Een verklaring voor dat succes? ‘Aandacht. Mensen willen gezien worden, contact maken. Die zelfscankassa in de supermarkt? Armoe!’

In zijn sportschool zijn dan ook geen spiegels te vinden. Hij heeft niks met mensen die naar zichzelf kijken, alles met mensen die elkaar zien. Van elkaar leren. En steeds bedenkt hij met de grootste lol iets nieuws. Van het Ouwe Bokken Boksen in verzorgingshuizen tot ijsbadtrainingen of een cursus kamerplanten. ‘Zie je het voor je? Zitten er dertig kickboksers met hun vingers in de aarde te wroeten…’

Benieuwd naar de foto’s? U vindt hier de foto’s van de perswand en hier de foto’s van de uitreiking en het kampioensfestival.